Sossusvlei

Eerst even terug naar gisteren. Voor het eten zijn we naar de zonsondergang gaan kijken. Weliswaar niet in de zee maar tussen de bergen ook heel mooi. Na het eten zagen we bij de drinkplaats achter de lodge een Oryx drinken. Zo'n 50m van ons af. Mensen waren met camera's en statieven bezig en gingen er steeds dichter naartoe. Toen werden ze door het perdoneel teruggefloten. Even later zagen we vanaf het balkon van onze kamer 2 sabelantilopen drinken. Te gek hoor, zo dichtbij. Helaas te donker voor foto's. Het verklaart wel waarom we die 4 antilopen zagen de dag ervoor.

Vanochtend vroeg op en om 5.45u al aan het ontbijt. Daarna naar Sossusvlei en Deadvlei. We hadden gisteren al een extra permit gekocht dus we konden zo doorrijden. Nog zo'n 60 km. maar gelukkig wel over een geteerde weg. Daarna nog vanaf het parkeerterrein met een jeep hobbel de bobbel naar de vlei. Het weer is minder vandaag, bewolkt en dat scheelt meteen flink in temperatuur. Bovendien is het op die hoge duinen winderig. Maar wát een mooi natuurfenomeen! !! Prachtige hoge rode duinen waar je maar keek. Bovenop lijkt het net alsof er een vouw in is gestreken, zo scherp gaat die bovenkant de hoek om en aan de andere kant weer naar beneden. Er tussenin ligt Sossusvlei, een zoutpan waarin boompjes en struiken groeien, en Deadvlei, een zoutpan die eruit ziet als een ijsbaan met daarin eeuwenoude afgestorven bomen; die donker afsteken tegen het wit van het zout. Het is ongelooflijk mooi en uitgestrekt. We hebben een duin beklommen en van bovenaf is het nog imponerender. Stilte alom en gelukkig geen vercommercialisering, geen Mac of ijstent. We hebben ons langs de steile kant naar beneden laten zakken, lollig! Het is net of je op van die bounce-dingen loopt, waarmee je mensen weleens over straat ziet gaan.
Hierna zijn we te voet naar Hidden vlei gegaan. Een kleine vallei waar amper toeristen komen, prachtig. Ik kan er een hele dag naar kijken denk ik en je blijft foto's maken.
Op de terugweg naar de ingang gestopt bij Dune 45, een duin van 385 m hoog wasr je ook op mag klimmen. Ik wilde naar boven en George bleef wachten. Toen ik op de top zat zag ik hem aankomen. Hij kon de gedachte niet verdragen dat ik straks thuis vertel dat ik op duin 45 ben geweest en hij niet. Het was zeer de moeite waard en we zijn weer langs de steile kant naar beneden gegaan.
Vlak voor de uitgang van het park werd het nog even spannend: politiecontrole! Ik reed en had geen paspoort en rijbewijs bij me. Gelukkig hadden ze het druk met andere mensen en wuifden ze ons door. De volgende keer toch beter aan de papieren denken!