De laatste dag in Namibië

Deze ochtend worden we vroeg gewekt door het geknor en gesnuif van de nijlpaarden in de rivier.
Na het ontbijt gaan we een wandeling maken naar het cultureel centrum wat we hebben gezien toen we gisteren aankwamen. Je kunt over een pad langs de rivier lopen en dan ben je echt in de tropen. Overal groen en geluiden van dieren en grote lianen hangen tussen de bomen.
Bij het cultureel centrum worden we verwelkomd door een man. We verwachten een uitleg over hoe de mensen hier leefden in vroeger tijden in woord en beeld maar het is datgene wat we vooral niet wilden. Maar terug gaat niet meer. Een jongen neemt ons mee naar binnen en geeft uitleg over hoe men vroeger leefde. So far so good. Er is een traditioneel dorp gebouwd (zoals ze nu nog zijn trouwens). Dan verschijnt een man in rieten rokje die een aantal instrumenten bespeelt en wat klanken uitstoot als zang. Er wordt bv. uitgelegd (misschien moet Els dit maar niet lezen) hoe met giftige pijlen nijlpaarden werden gedood en vervolgens een hele dag gekookt en daarna opgegeten.
Daarna komt het allerergste; een groep mannen bespeelt trommels en xylofoon en 4 vrouwen doen een dansje en zingen erbij. Treuriger kan haast niet. Hun gezichten spreken boekdelen, oordeel zelf bij het zien van de foto's. Daarna laat de smit zien hoe hij een vuurtje maakt en een mes smeedt. Als je denkt dat het niet treuriger kan komen de dames en muzikanten (ook de smit is multi-inzetbaar) en een heuse medicijnman. Op ongeveer dezelfde trieste wijze wordt weer gedanst en gezongen en de medicijnman zegt via de jongen dat ee allemaal een veilige reis zullen hebben. Daarna worden we meegenomen naar de "curio-shop" waar we iets kunnen kopen en een fooi achterlaten.
We wandelen terug en gaan kijken of we het nijlpaard kunnen vinden. Niet dus.
's Middags gaan we weer op safari. We gaan eerst met de boot naar de plaats waar de jeeps staan. Dan wordt duidelijk waarom we gisteren Bwabwata park niet inkonden: de paden zijn echt niet begaanbaar met onze Nissan. Aanvankelijk hebben we niet veel geluk: wat zebra's en impala's en een paar olifanten in de verte. De gids wijst ons op wat mooie vogels. We stoppen bij een waterplaats waar een aantal nijlpaarden verspreid ligt. Op een gegeven moment lijkt het net of ze met elkaar praten; dan weer een brom van rechts, dan van links en uit het midden. Na een kwartiertje gaan we door en de gids heeft een beetje haast want de zon daalt snel. Dan ontdekt hij een grote groep olifanten bij een drinkplaats. Ik denk dat het dezelfde groep is als die we gisteren hebben gezien. Grote, kleinere en hele kleintjes. Op een gegeven moment gaat een middenmaatje liggen om te drinken en de kleinste legt zijn slurfje over zijn rug. Heel schattig. Als we langsrijden houdt de groep de kleintjes in het midden en de groten houden ons scherp in de gaten. Weer iets verder zien we een groep bavianen. Ook hier veel kleintjes, die druk aan het spelen zijn. Het spelletje heet: wie kan de ander van de boomstam afduwen?
Als we denken dat we het gehad hebben stuiten we op een grote kudde buffels; die het pad oversteken. Ook hier verschillende kleintjes en ze staan zó dichtbij dat we hen kunnen horen snuiven en brommen. Wat een geweldige belevenissen toch weer en dit kun je echt niet zonder gids.
Met de boot gaan we terug en als we vlakbij de lodge zijn zien we iets boven water uitsteken. Ik grap dat Miepje nu nog maar 1 oortje heeft. Ik heb het nog niet gezegd of vlak naast de boot duikt zo'n grote nijlpaardenkop op! Het is maar heel even en dan duikt hij weer onder. Een bijzonder moment!
En nu zitten we aan een glaasje vóór het eten en gaan we morgen afscheid nemen van Namibië en van de huurauto. We nemen afscheid van een prachtig land met heel vriendelijke mensen en een prachtige natuur en dieren.
Morgen naar Botswana!