Living desert tour

De tour is bedoeld om de kleine diertjes, die weten te overleven in de woestijn, te vinden. We werden opgehaald door de gids, Ernst. We reden in een zware 4x4, die met gemak de duinen in de woestijn kon beklimnen. Het zand is hier geel met zwarte vegen. Ik vroeg Ernst wat dat was en hij liet met een magneet zien dat het een soort metaalpoeder is. In de woedtijn kwam er een tweede wagen bij met gids Nick. Ernst ging op zoek naar dieren er Nick vertelde iets over het ontstaan van van de zandduinen. Het is allemaal door de oceaan en wind aangevoerd in de loop van van miljoenen jaren. Ernst had iets gevonden. Nick begon te graven met zijn handen en even later zag je een holletje. Bleek een hele gang te zijn en Nick vond een kleine gekko. Het was nog een jong dier. Hij probeerde niet weg te lopen omdat hij 's nachts leeft en overdag niets ziet. De volgende vangst was een klein hagedisje met een snuit in de vorm van een schepje. Deze rende wel weg en verdween meteen onder het zand. Nick groef hem steeds weer op. Hij liet ook zien dat, als deze hagedis bijt, hij niet meer loslaat. Het kostte Nick enige moeite om weer los te komen.
De derde vangst was een spin. Die zat in een holletje en had de ingang en de hele gang bekleed met zijdedraadjes. Is overigens geen aardige dame want na de paring eet ze haar man op. Zelf wordt ze regelmatig prooi van een wesp waarmee ze een gevecht aangaat. Als ze verliest steekt de wesp haar en legt eitjes in haar. De spin is verlamd maar leeft nog wel. De wesp begraaft de spin en na een tijdje komen de eitjes uit. De larven voeden zich met de nog levende spin. Gezellig.
Daarna zagen we een kameleon. Hij zat in een struikje waar hij qua kleur goed bij paste. Toen Nick hem op het zand zette werd hij wit. Traag wandelde hij terug naar zijn bosje en toen hij in de buurt kwam werd zijn kop alweer donker. Tenslotte zagen we nog een pofadder, klein giftig slangetje met ook weer prachtige schutkleuren.
Daarna hebben we nog wat over de duinen gecrosst en toen was het helaas afgelopen. Ik had nog graag een schorpioen willen zien maar dat zat er niet in.

De tocht naar de welwitschia plains moeten we helaas laten schieten. We zouden dan nog een permit moeten kopen en dan is het nog 2,5 uur rijden. Dan zijn we alleen aan reizen 5 uur kwijt en dat is wel een beetje gekkenwerk. Heel jammer want ik wil graag alles zien maar het zij zo. Nu hebben we boodschappen gedaan en zitten in de tuin van het guesthouse. We moeten nog tanken en een reisplan voor morgen opstellen. Een volgende rit van minimaal 5 uur. Dan gaat de reis naar Twijfelfontein waar veel rotstekeningen zijn en waar we in het gebied beginnen te komen waar het echte groot wild zit