De eerste safari

Wat een dag was het vandaag!!. Na het ontbijt gingen we de rotsgravures bekijken die op de werelderfgoed lijst staan. Volgens Berry van ons reisbureau kon dat lopend maar bij navraag bij de receptie zei het meisje dat dat te ver was. Berry had gelijk, we waren er zó met de auto. Het was flink klimmen en klauteren en het was goed dat je er alleen met een gids in mocht want zelf zouden we aan het grootste deel voorbij zijn gelopen. Leuk om te zien dat 2000 tot 6000 jaar geleden op die manier gecommuniceerd werd een gids Arthur gaf goede uitleg.
Door al het gehobbel over Namibische wegen begint de auto uit elkaar te vallen. Toen we van de parking wegreden begon de parkeerwachter druk te gebaren. Onder de auto hing een bodemplaats los en dat moest gerepareerd worden. We werden verwezen naar een servicestation vlakbij de lodge. Dat bleek een armetierig kot met een krakkemikkige pomp en een werkplaats vol troep en oude autowrakken. De monteur, Johannes, pakte een stukje karton waar een deel aan ontbrak en ging daarop liggen. Met een paar tiewraps was het probleem opgelost. George kocht een paar extra tiewraps voor als er nog meer losraakt.
Verder met onze tocht. We gingen naar nog 2 bezienswaardigheden in de vorm van bijzondere rotsformaties: burnt mountain en organ pipes. De foto's laten zien waarom het zo heet. Overigens wordt overal waar je komt voor een hele administratie van je bijgehouden: bij de ingang staat een mannetje, die allerlei gegevens van jou en je auto noteert. Bij een loket koop je je permit en daar willen ze ook weer vanalles weten zelfs waar je logeert en wat je volgende bestemming is. Bij deze locatie hadden we niet in de gaten dat je een permit moest kopen...het kantoortje zag eruit als een souvenirwinkel. Maar toen we weer bij de man bij de poort kwamen wilde hij de permit zien. Oeps...even terug.

Daarna gingen we terug naar de lodge want we hadden ons ingeschreven voor een eerste safari (of game-drive zoals het heet): een olifant-tracking. We gingen met 10 mensen in een grote open jeep die al snel offroad ging. Nog veel meer hobbelen en trillen dan met de Nissan. De olifanten zouden zich ophouden in een droge rivierbedding en na een uurtje rijden was het zo ver. Wat we toen zagen was zo geweldig, dat is niet te beschrijven. We zagen ongeveer 8 olifanten waarvan 2 kleintjes. Wie had ook weer een klein olifantje besteld, Corrie? Ik heb keus uit 3 maanden oud of 10. En ze kwamen zó dicht bij de auto, je zou hen kunnen aanraken. Echt super. Na een 3 kwartier kijken, foto's maken en filmen gingen we terug. Er was ons ook een zonsondergang beloofd maar de zon zat achter wolken en er waren mensen die geen trui of jas bij zich hadden en die hadden het aardig koud. Dus terug nasr de lodge. Bij de zonsondergang hoorden drankjes dus nu mochten we allemaal iets meenemen.
Nu is het tijd om te gaan eten en nagenieten. Morgen gaat de reis weer verder